راهنمای 5 نوع اساسی اتصالات جوش:

5 نوع اساسی اتصالات جوش و نکات مفید برای نتایج عالی:

طراحی اتصال تعیین می کند که کدام نوع جوش را باید امتحان کنید. انواع مختلفی از اتصالات جوش وجود دارد و هر کدام برای کاربرد خاصی مناسب هستند. در این مقاله به پنج نوع اصلی اتصالات جوش می پردازیم. ما همچنین نکات مفیدی را که به شما در دستیابی به جوش با کیفیت بالا کمک می کند، پوشش خواهیم داد.

طراحی اتصالات جوش

اتصال جوش زمانی تشکیل می شود که دو یا چند ماده در فرآیند جوشکاری با یا بدون افزودن مواد پرکننده به یکدیگر متصل شوند. اتصال جوش می تواند از فلزات مشابه یا غیر مشابه ایجاد شود.

عوامل متعددی در ایجاد یک جوش خوب نقش دارند. درک طراحی اتصال برای تولید یک جوش با کیفیت بسیار مهم است. طراحی اتصال جوش تعیین می کند که کدام نوع جوش تولید شود تا با استانداردهای کیفی مورد استفاده مطابقت داشته باشد.

در اینجا چند نمونه از طراحی اتصالات و نوع جوش مورد نیاز آورده شده است:

نوع جوش طراحی مشترک

جوش شیار مفصل انتهایی

فیله جوش مفصل T

جوش شیار یا فیله مفصل گوشه

  5 نوع اساسی اتصال جوش

انجمن جوشکاری آمریکا (AWS) 5 نوع اصلی اتصالات جوش را می شناسد:

مفصل انتهایی
مفصل دامان
اتصال لبه
مفصل سه راهی
مفصل گوشه

مفصل انتهایی

هنگامی که دو قطعه کار در یک صفحه قرار می گیرند و کناره هر قطعه کار با جوشکاری به هم متصل می شود، یک اتصال لب به لب تشکیل می شود. این رایج ترین نوع اتصال جوشی است که در ساخت خطوط لوله و سازه ها استفاده می شود. اتصالات لب به لب به راحتی برای جوشکاری آماده می شوند. انواع مختلفی از این اتصال جوش وجود دارد و هر کدام هدف متفاوتی را انجام می دهند.

نمونه هایی از اتصالات جوش لب به لب عبارتند از:

تک U
شیارهای U دوتایی
مجرد V
دابل وی
تک اریب
اریب دوبل
مربع

در طی فرآیند جوشکاری، به ناحیه ای از سطح فلز که ذوب می شود، سطح فایینگ گفته می شود. قبل از جوشکاری، سطح فایینگ برای افزایش استحکام جوش شکل می گیرد. این فرآیند به عنوان آماده سازی لبه شناخته می شود. هر دو طرف مفصل لب به لب ممکن است آماده سازی لبه یکسانی داشته باشند یا هر طرف را می توان متفاوت آماده کرد.

آماده سازی لبه، یا شکل دادن به سطح فایینگ برای جوشکاری، به منظور امکان نفوذ عمیق تر، افزایش استحکام و ظاهری صاف انجام می شود. همچنین به جوش اجازه می دهد تا کدها و استانداردهای خاصی را رعایت کند. آماده سازی مناسب جوش لب به لب توسط عوامل متعددی از جمله شکل شیار، عرض شکاف و لایه بندی تعیین می شود. هر چه شیار عریض تر باشد، برای ایجاد اتصال به جوش بیشتری نیاز دارد. برای مقاطع نازک، جوش با نفوذ کامل با اتصال لب به لب مربع امکان پذیر است. برای مقاطع ضخیم تر، جوش با نفوذ کامل فقط با استفاده از شیار امکان پذیر است. با فلزات ضخیم تر، طراحی اتصال نقش مهمی برای اطمینان از یک جوش سالم ایفا می کند.

کاربرد و ضخامت مواد تعیین می کند که لبه های یک اتصال لب به لب باید اریب یا مربع باشد. در حالی که لبه‌های اریب جوش قوی‌تری ایجاد می‌کنند، به رسوب جوش بیشتری نیاز دارند و زمان‌برتر هستند.

برخی از عیوب رایجی که در اتصالات لب به لب ایجاد می شود عبارتند از تخلخل، سوختگی، نفوذ ناقص و ترک خوردن. با این حال، با اصلاح متغیرهای جوشکاری می توان از این عیوب جلوگیری کرد.

لپ مفصل

در یک اتصال لبه، سطوح دو قطعه کار با هم همپوشانی دارند. جوش در جایی تشکیل می شود که سطوح با هم تلاقی می کنند. ضخامت قطعه کار تعیین کننده ناحیه همپوشانی است. هرچه قطعه کار ضخیم تر باشد، همپوشانی بیشتری لازم است.

اتصالات لبه دارای خواص مکانیکی خوبی هستند. هنگام جوشکاری یک اتصال لبه، مهم است که اطمینان حاصل شود که هیچ شکافی بین دو قطعه کار وجود ندارد. برای جوشکاری مواد نازک‌تر مانند ورق فلز، کاهش آمپر و افزایش سرعت حرکت را در نظر بگیرید تا از هرگونه اعوجاج و سوختگی جلوگیری شود.

ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که شما نیاز به انتخاب بین مفصل باسن یا لپ مفصل داشته باشید. مفاصل لپ استحکام بیشتری را در نواحی با استرس بالا تضمین می کنند. با این حال، اتصالات لبه منجر به یک کانتور هم سطحی نمی شود، و آنها را بیشتر از جوش های لب به لب قابل توجه می کند.

اتصال لبه

در اتصالات لبه، برازش قطعات کار باعث می شود که لبه ها تقریباً موازی یا موازی با یکدیگر باشند. از این نوع اتصالات در جاهایی استفاده می شود که قطعه کار تحت فشار قرار نگیرد. انواع مختلفی از اتصالات لبه بر اساس نحوه آماده سازی لبه ها برای جوشکاری وجود دارد. برخی از کاربردهای اتصالات لبه عبارتند از:

جی شیار

شیار U
شیار V
شیار اریب
گوشه شیار
شیار مربعی

مفصل گوشه

هنگامی که دو قطعه کار از 90 درجه به L شکل جوش داده می شوند، یک اتصال گوشه ای تشکیل می شود. این نوع اتصال به راحتی جمع می شود و در صورت وجود نیاز به آماده سازی لبه کمی دارد. دو نوع اتصال گوشه وجود دارد – اتصال گوشه باز و اتصال گوشه بسته. در یک اتصال گوشه بسته، لبه یک قطعه کار همسطح با لبه قطعه کار دیگر قرار دارد. در یک اتصال گوشه باز، دو لبه قطعه کار در گوشه ها به هم می پیوندند. یک دهانه وجود دارد که در آن ضخامت هر قطعه کار قابل مشاهده است. اتصالات گوشه ای بیشتر برای پروژه هایی که نیاز به قاب مربعی دارند استفاده می شود.

بسته به ضخامت ماده و استحکام مورد نیاز برای کاربرد خود می توانید بین اتصال گوشه باز و اتصال گوشه بسته یکی را انتخاب کنید. هنگام جوش دادن یک اتصال گوشه باز روی مواد نازک تر، سرعت حرکت را افزایش دهید تا از هرگونه سوختگی جلوگیری شود. اتصالات گوشه باز یک شکل V ایجاد می کنند. بر اساس ضخامت ماده، این نوع اتصال ممکن است به رسوب جوش بیشتری نیاز داشته باشد. هنگام جوشکاری یک اتصال گوشه بسته، باید سطح جوش را آسیاب کنید. این به ایجاد یک انتقال صاف از جوش به مواد پایه کمک می کند.

هنگام ایجاد یک اتصال گوشه، مطمئن شوید که قطعات کار به درستی جا می شوند. بر اساس نحوه آماده سازی اتصال، امکان جوشکاری اعوجاجی وجود دارد. برای جلوگیری از هر گونه اعوجاج، یک فیکسچر ایجاد کنید که قطعه کار را در جای خود نگه دارد.

مفصل سه راهی

زمانی که دو قطعه کار در زاویه 90 درجه به یکدیگر متصل می شوند، یک اتصال سه راهی تشکیل می شود. در این نوع اتصال، لبه یک قطعه کار به مرکز سطح صاف قطعه کار دیگر جوش داده می شود تا شکل T را به خود بگیرد. یک لوله یا لوله جوش داده شده به صفحه پایه نیز می تواند یک اتصال سه راهی را ایجاد کند. این نوع اتصال از استحکام مکانیکی بالایی برخوردار است، به ویژه هنگامی که از دو طرف جوش داده شود. اتصالات سه راهی در بسیاری از کاربردهای ساخت از جمله لوله، فولاد ساختاری و تجهیزات استفاده می شود.

هنگامی که از پارامترها و تکنیک های مناسب استفاده می شود، اتصالات سه راهی به راحتی جوش داده می شوند و نیاز به آماده سازی اتصال کمتری دارند. هنگام آماده سازی یک اتصال سه راهی، جوشکاری در طرف اتصالی که تحت هر نوع تنش باشد، بسیار مهم است. سقف جوش باید دارای نفوذ موثر باشد. هر گونه بار یا ضربه از طرف مقابل اتصال می تواند باعث شکست جوش شود. برای دستیابی به حداکثر استحکام می توانید با جوشکاری در هر دو طرف از این امر جلوگیری کنید. اتصالات سه راهی در موقعیت های افقی، صاف، عمودی و بالای سر به راحتی جوش داده می شود.

هنگام جوشکاری یک اتصال سه راهی 90 درجه، اختلاف را با زاویه کار 45 درجه تقسیم کنید تا از نفوذ عمیق در هر دو قطعه اطمینان حاصل شود. هنگام جوشکاری ضخامت های فلزی متفاوت، باید جوش را روی مواد ضخیم تر متمرکز کنید. پارگی لایه ای که به دلیل محدودیت در داخل مفصل رخ می دهد، یکی از عیوب شایع در مفاصل سه راهی است. برای جلوگیری از هرگونه ناهنجاری مفصل، جوشکارها اغلب یک درپوش قرار می دهند.

کدام اتصال جوش برای کاربرد شما مناسب است؟

پنج نوع طراحی اتصال جوش وجود دارد. اتصال جوش خاصی که باید انتخاب کنید به کاربرد و استحکام مورد نیاز بستگی دارد. بنابراین، درک تفاوت ها هنگام انتخاب بهترین طرح مشترک برای پروژه شما بسیار مهم است. این دانش می تواند به شما کمک کند که از اتصال و تکنیک جوش مناسب برای پروژه جوشکاری خود استفاده کنید.

برای اطلاع بیشتر و مشاوره می توانید با کارشناسان مشاوره جوش در پرچمداران سبا زاگرس تماس بگیرید و از مشاوره ی رایگان استفاده کنید. برای ارتباط بیشتر و بهتر با ما می توانید از طریق:

سایت ما: www.RockyWeld .com

اپلیکیشن ما: Rock Weldd

اینستاگرام ما: p.s.z.co

با ما در تماس باشید.